In Shinyanga stroomt ongeveer 85% van de leerlingen van de basisschool niet door naar een middelbare school. De jongeren die zo vroeg de basisschool (en middelbare school) verlaten worden uiteindelijk werkloos. Veel jongens gebruiken hun fietsen om vervoer aan te bieden in de stad (alom bekend als “daladala”) en gaan marihuana roken en veel meisjes zijn vroeg zwanger en worden prostituee.

De oorzaak is dat ouders zich het vaak niet kunnen veroorloven om hun kinderen naar school te sturen. De kinderen die wel naar de basisschool gaan hebben vaak, vanwege gebrek aan begeleiding thuis, te lage cijfers om naar een middelbare school te kunnen. Tegelijkertijd biedt de gemeente Shinyanga weinig alternatieven; er is slechts één technische school die niet of nauwelijks voor de doelgroep toegankelijk is.

De Ebeneza Group richt zich op de meest kwetsbaren in de samenleving: school drop-outs, wezen, gehandicapten en jongeren met HIV / AIDS. De Ebeneza Group wil bijdragen aan de vermindering van armoede door met name vrouwen en jongeren vaardigheden bij te brengen die hen in staat stellen voor zichzelf te zorgen.

De Ebeneza Group is een lokale, private, non-profit organisatie die projecten uitvoert in de Shinyanga region, gericht op het zelfstandiger worden van gemeenschappen en het verzorgen van vakopleidingen. De organisatie is opgericht in oktober 2007 en heeft een aantal ‘empowerment-projecten’ uitgevoerd, zoals het ontwikkelen van vaardigheden in het houden van melkvee en pluimvee en ondernemerschap bij vrouwen, het geven van gezondheidsvoorlichting aan de jeugd en het verzorgen van opleidingen tot kleermaker en computerreparateur.

In 2013 heeft het een centrum voor beroepsopleidingen opgezet in de wijk Ndala van de gemeente Shinyanga waar naailessen worden aangeboden aan met name adolescente meisjes, en computercursussen aan zowel jongens als meisjes die behoren tot de doelgroep. Vanwege de grote vraag naar timmermannen, meubelmakers en metaalbewerkers wilde de Ebeneza Group eind 2015 een opleiding hout- en metaalbewerking toevoegen aan het opleidingscentrum om hier jaarlijks ca. 100 jongeren in op te leiden. De Van Doorn Stichting werd gevraagd om te helpen bij de aanschaf van de daarvoor benodigde machines en gereedschappen.

Overwegingen om op dit verzoek in te gaan waren o.a. dat de Ebeneza Group ervaring heeft met het runnen van een centrum voor vakopleidingen en met het handhaven van lage kosten en laag cursusgeld, zodat de doelgroep inderdaad toegang heeft en houdt tot de opleidingen. En dat de stad Shinyanga niet alleen het administratieve maar ook het commerciële centrum voor de regio is. De bevolking van de kleine steden en dorpen in de regio komt naar de stad om hun meubels, deuren en ramen te kopen (van hout of metaal). Er is dus sprake van een afzetmarkt, er zijn een paar hout- en metaalbewerkingsbedrijven, er is dus werkgelegenheid.

De kosten van het project werden geraamd op € 9.600 waaraan de Ebeneza Group zelf € 1.500 bijdroeg en de Van Doorn Stichting – met € 6.800 van de Transpetrol Foundation en € 1.300 aan particuliere donaties – € 8.100 heeft bijgedragen.

Niet elk project gaat zomaar van een leien dakje. De aanschaf van grotere houtbewerkingsmachines was een lastige klus voor de Ebeneza Group door hun gebrek aan ervaring met aanbestedingen.
Daarnaast bleek het niet eenvoudig om een duurzaam en financieel onafhankelijk trainingscentrum op te zetten. Professionele onderwijsinstellingen bereiken vaak financiële onafhankelijkheid door inschrijf- en cursusgeld te vragen waarmee exploitatiekosten gedekt kunnen worden. Maar daarmee sluiten ze een belangrijke doelgroep (kansarme jongeren) uit want die kan het cursusgeld niet betalen.

Voor de Ebeneza Group, die zich juist richt op kansarme jongeren, is het invoeren van cursusgeld dan ook eigenlijk geen optie. Maar daarmee werd het wel een enorme uitdaging om het opleidingscentrum financieel rendabel te maken.

De fondsen zijn gebruikt voor de aanschaf van schoolmeubilair, leermiddelen t.b.v. hout- en metaalbewerking en onderwijs- en gebruiksartikelen.

In 2016 zijn de klaslokalen en een werkplaats gereed gemaakt, is het benodigde materiaal aangeschaft en zijn de leerkrachten aangesteld voor twee opleidingen die sinds eind 2016 ook daadwerkelijk lopen: 20 leerlingen doen de training houtbewerking en 20 leerlingen volgen de training metaalbewerking.

In maart 2017 is – tijdens het bezoek van Paul – het project gezamenlijk geëvalueerd en werd vastgesteld dat het project met succes is uitgevoerd, maar dat de doelstelling het trainingscentrum financieel onafhankelijk (duurzaam) te maken niet binnen de projectperiode kon worden gerealiseerd. Er is vervolgens een strategie bedacht die is gericht op het genereren van inkomsten uit de verkoop van producten die door de leerlingen worden gemaakt. Deze strategie wordt nu gevolgd en lijkt succesvol. Tot maart lukte het de Ebeneza Group slechts om 25% van de exploitatiekosten te dekken, in de periode april-juni is het gelukt de inkomsten d.m.v. de verkoop van werkstukken te verdubbelen!

De Van Doorn Stichting heeft er in maart mee ingestemd de salarissen van de leerkrachten tot eind 2017 door te betalen, mits de Ebeneza Group zich zou houden aan de gemaakte afspraken om inkomsten te genereren en daarmee het trainingscentrum financieel onafhankelijk te maken. Hiervoor is een additionele € 2.400 uit eigen middelen beschikbaar gemaakt.

Alle leerlingen die in 2016 met de opleiding zijn begonnen hebben deze nu afgerond en in juli-augustus gaat een nieuwe cursus van start. Het verdere verloop van 2017 zal moeten uitwijzen of het de Ebeneza Group inderdaad lukt om met de verkoop van werkstukken voldoende financiële middelen te gerereren, zodat het niet meer van sponsors afhankelijk is.